Τελειωνουμε ήδη την τριτη εβδομάδα εδω στο Νέο Δελχι και η ζωη συνεχίζεται κανονικα. Καθημερινό πρωινο ξύπνημα γύρω στις 8μιση, πρωινο (μετα μουσικής πάντα), νοσοκόμες με ενεσακια να με κυνηγανε, 1η συνεδρία φυσικοθεραπειας με τον Ριτζουλ, επιστροφή στο δωμάτιο για Gatorade, ξεκούραση και σνακ, καθάρισμα δωματίου απο 3 (!) συνήθως ινδους, αλλαγή σεντονιων κλπ. Μετα πάμε για τη 2η συνεδρια με Ριτζουλ, στη συνέχεια εργοθεραπεια με τη Μπάβνα και επιστροφή ξανά στο δωμάτιο, πτώμα πια, για μεσημεριανό. Φυσικα, πάλι νοσοκόμες να με κυνηγάνε για διάφορα, ενεσεις με βλαστοκυτταρα στάνταρ 2-3 φορές τη μέρα και μια φορα την εβδομάδα procedure, δηλ εγχυση βλαστοκυτταρων σε μεγαλύτερες δόσεις, στο χειρουργείο, μιας και συνήθως γίνονται στη σπονδυλική στηλη.
Ένα τέτοιο έκανα και χθες, οποτε σήμερα είμαι λίγο αδύναμη/εξαντλημενη, αλλα τουλάχιστον θα είμαι καλύτερα το ΣΚ ώστε να πάμε καμμια βόλτα με τον Θοδωρη. Την προηγούμενη Κυριακή βγήκαμε βόλτα σε ένα μεγάλο mall, μαζι και με την Michelle και τη συνοδο της Norma. Ναι εφαγα και παγωτο μετα απο πολυ πολυ καιρο. Παγωτο ferero roche! Καταλαβαίνετε.
Φιλια!
We are already finishing our third week here in New Delhi and life goes on as usual. Daily wakeup call at 8.30 am with breakfast (always accompanied by music), nurses chasing me with injections, first physiotherapy session with Rijul, then back to the room for Gatorade, rest and snacks. Room usually cleaned by 3 (!) Indians, change of sheets etc. A second session with Rijul follows, then occupational therapy with Bhawna and back to the room, usually dead tired at this stage, for lunch. Naturally once again chased by nurses wielding different injections with stem cells which are standard twice a day, with one weekly procedure, i.e. an injection of stem cells with a higher dosage, carried out in the surgery room, seeing that it is usually done through the spinal cord.
I did one of those yesterday, which means I feel a little weak and run down but at least I’ll be better at the weekend so that I can go out with Thodoris. Last Sunday we went to a huge mall together with Michelle and her caregiver Norma. Yes I even ate ice-cream after such a long time. Ferero Roche flavor!! You understand!
Kisses
No comments:
Post a Comment