Αυτό το ιστολόγιο είναι διγλωσσο απο τον Ιούλιο του 2011. Οι αναρτήσεις γράφονται ως επι το πλείστον στα ελληνικά και κατόπιν μεταφράζονται στα αγγλικα, το συντομότερο δυνατό.

This blog is bilingual since July 2011. The posts are written mostly in Greek and then translated into English as soon as possible.
All you have to do is scroll down after the Greek post.

Wednesday, May 30, 2012

Πως πάμε;

Όλα έτοιμα! Δηλαδη όχι ακριβώς, αλλα σχεδόν. Τα βασικα είναι έτοιμα: Βίζα 6μηνη - check! Συνοδος υπέροχος - check! Βίζα υπεροχου συνοδού - check! Εισιτήρια για Σάββατο απόγευμα - check! Αγχος μαμάς για βαλίτσα που δεν ειναι πανέτοιμη ΑΚΟΜΑ - check ()! Χρήματα - χμμμ αρκετα καλα, αλλα μακρια απ´το στόχο. Η προσπάθεια βέβαια συνεχίζεται και ευτυχώς δεν είναι απαραίτητο να καταβληθούν όλα πριν την άφιξη στην κλινικη όπως τις προηγούμενες φορές. Σε ένα μήνα ομως θα πρέπει να εξοφληθεί η κλινικη Nutech Mediworld. Το συνολικό ποσό που υπολείπεται σήμερα είναι €20,000 περίπου (το "περίπου" λόγω ισοτιμίας, διότι πληρώνω σε δολλαρια ΗΠΑ). 

Θέλω να πιστεύω ότι όλα θα πανε καλα, ότι θα συγκεντρωσω τα χρήματα, και ότι η μονη έννοια θα είναι ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ. Ή εντάξει ok, να γίνω καλύτερα απ´οτι είμαι τώρα. Να γυρίσω δυνατότερη και χωρίς να χρειάζομαι το πί για να περπατησω. Να γυρίσω και να βγάλω μια βόλτα τον Πεπε. Να μαγειρεψω στους γονείς μου. Να βγω για ποτο με τους φιλους μου. Να αγκαλιασω τα ανίψια μου. Και τόσα αλλα ακόμα. Και όχι απαραίτητα μ´αυτη τη σειρά...
Ο λογαριασμός στην Πειραιώς (βλ.πανω δεξιά) θα παραμείνει ανοιχτός. Το PayPal επίσης. Και το 1€ μετράει!

Σήμερα Τετάρτη, 20:00μμ, ειναι το bazaar χειροποίητων κοσμημάτων στο Tender bar, στην Αγία Παρασκευή. Δυστυχώς μάλλον δε θα καταφέρω να παραβρεθω, αλλα ελπίζω ότι θα πάτε όλοι να διασκεδάσετε, να βοηθήσετε στο σκοπό και να πιείτε ένα ποτο στην υγειά μας!

Ο καλός μας Θοδωρης (aka ο πασίγνωστος @bunnysuicides), προσφέρθηκε με πολλή αγαπη να με συνοδεύσει στο σημαντικο αυτο ταξίδι και νιώθω πολυ τυχερη και ευγνωμων. 

Όλα θα πανε καλα. Πρέπει να πανε καλα. Ναι τα λέω για να τα ακούω κι εγω. Ναι τα λέω για ολους και γενικα. Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Είναι δύσκολη η ζωη. Γιαυτο θέλει υγεία. 

Απο εδω, όπως και απο το facebook και το twitter θα είμαστε σε συνεχη επικοινωνία όπως πάντα.

Το openindia 3 ξεκινάει.
 प्रेम सिर्फ or



Saturday, May 19, 2012

Όλοι μαζί

Όλοι μαζι μπορούμε! Ναι θυμίζει προεκλογικό σλόγκαν κόμματος, αλλα ταιριάζει τόσο καλα τώρα. Η προσπάθεια που άρχισε με το ποστ της Τρίτης 8 Μαΐου, συνεχίζεται. Και θα ισχύει για όλο το εξάμηνο που θα μείνω στην Ινδία. Πολλοι φίλοι σπευσατε να με βοηθήσετε με μικρές και μεγάλες εισφορες ή με κοινοποιήσεις στα social media και σας ευχαριστω ολόψυχα. Το έχω ξαναγράψει αλλα δεν πειράζει, το ευχαριστω είναι λίγο για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη μου.
Όμως τα χρήματα που απαιτούνται είναι πολλα, οποτε ο αγώνας συνεχίζεται έχοντας και κάποιες εναλλακτικές για όσους επιθυμούν να βοηθήσουν, αλλα λόγω της γνωστής άθλιας οικονομικής περιόδου που διανύουμε αδυνατούν.
Εδώ κολλάει και το προεκλογικό "όλοι μαζι". Αγαπημένες φίλες απο το twitter ευθύνονται για 2 ενέργειες που μπορούν να με βοηθήσουν στο στόχο.
Σας καλω ολους να συμμετέχετε!

Καταρχήν το παιχνίδι Travian.    *** EDIT ΑΥΓ. 2012: ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΠΛΕΟΝ *****************
Δε χρειάζεται να παίξετε, ούτε να ειστε σχετικοί με παιχνίδια online.
Μπαινετε εδω
http://t.co/IeOFmyD
Κανετε ΜΟΝΟ εγγραφή και επιβεβαίωση ΔΩΡΕΑΝ
Έχετε ήδη συνεισφέρει με 1€ !!
Προσοχή μόνο ένα mail μετράει, μόνο απο τo άνω link που σας έδωσα εγω και τέλος, μην ξεχάσετε την επιβεβαίωση μέσω mail.
Ούτε 5´ δουλεια ε; Όλοι μπορούμε.

Το δεύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να έρθετε στο πάρτι:
Τετάρτη 30/5 Tender, Αγ.Παρασκευή. Ποτο και bazaar χειροποιητων κοσμημάτων.
Το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων της βραδιάς θα διατεθούν στο #openIndia

Τέλος ισχύουν φυσικα και το donate button του paypal καθώς και ο λογαριασμός στην Τράπεζα Πειραιώς, πανω δεξιά στο blog αυτο.

Μπορούμε; Ο στόχος είναι να φύγω 1η Ιουνίου με τον συνοδο μου.
Δε σας λέω ποιος είναι, γιατι μέχρι να βγει η βίζα του δεν μπορω καν να το πιστέψω.

Τα ξαναλέμε σύντομα :)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

All Together

Together we can do it! Yes sounds like a pre-election slogan but it’s so fitting! The effort which started in my 8th May post continues and will continue to do so throughout my 6 month stay in India. Many friends rushed to help either by donating small and large amounts or by sharing on the various social media sites and I thank you from the bottom of my heart. I know I’ve said it before but saying a mere thank you isn’t enough to express my heartfelt gratitude.
As the amount of money is large the effort continues and I have some alternate options for those wanting to help but who due to today’s well-known economic climate are unable to do so.
This is where the pre-election slogan “All Together” comes into the picture. My dear Twitter friends are responsible for two actions which may help me reach my target.
I invite you all to take part.

For starters the game Travian          *** EDIT AUG 2012: NOT AVAILABLE NOW ********
You don’t need to play or know anything about online games
Just click on the link
http://t.co/IeOFmyD
Register and confirm your registration for FREE
And you have just donated 1€!!
Please note that only one email counts and only through the link I have posted above. Don’t forget to confirm via the confirmation email.
It takes less than 5 minute right? We all can do it!

The second thing you can do is come to the party:
Wednesday 30/5 Tender Ag Paraskevi. Drinks and handmade jewelry bazaar.
The majority of the amount collected will be donated to #openIndia.
https://t.co/5paKHPEO

Finally the Paypal donate button and the account number for Piraeus Bank on the right hand side of the blog are still valid of course.

We can and my aim is to leave together with my caregiver on the 1st June.
I’m not telling you who he is because I can’t believe it myself until his visa comes out.
Speak soon :)

Tuesday, May 8, 2012

Tαξίδι αγάπης - India's last call

Ξέρω ότι οι πολιτικές εξελίξεις είναι (δικαίως) στην κορυφή του ενδιαφέροντος όλων. Ανησυχία, ανασφάλεια, ανεργία, πολλα πολλα ακόμα απο "α" και όχι μόνο. Μη νομίζετε ότι επειδη δεν αναφέρομαι σ'αυτα, δεν ενδιαφερομαι κιόλας ή δε με αφορούν. Ίσως και περισσότερο απο κάποιους αλλους, αν το καλοσκεφτουμε...ε;
Λοιπόν, δε θελω να μακρυγορησω. Άσχετα με το ποιος είναι κυβέρνηση, αν έρχεται το καλοκαιρι, αν έχει πανσεληνο, ή αν είναι στη μόδα τα φλούο ασπούμε, εγω εξακολουθώ να είμαι άρρωστη. Και να σας χρειάζομαι. Γιατι 1ή 2€ δεν είναι σημαντικο ποσό, αλλα αν δωθουν απο μερικές χιλιάδες άτομα, γίνονται ένα ποσό που ίσως σώσει μια ζωη. Τη δικιά μου. Είναι η τελευταία φορα. Το τελευταίο μου ταξίδι. Το "τελευταίο μου χαρτί". Και θα παει καλα.
Το πρώτο ταξίδι στην κλινικη Nu Tech στο Νέο Δελχι τον περασμένο Αύγουστο είχε αποτελεσματα. Τα οποία έδειξαν ότι υπάρχει ελπίδα, αληθινά! Το δεύτερο ταξίδι βοήθησε να σταθεροποιηθουν κάποια πράγματα, αλλα έδειξε επίσης πόσο δύσκολο και επίπονο είναι το να υπάρξει απόλυτη σταθεροποίηση και αργότερα βελτίωση της υγείας μου, λόγω του προχωρημενου σταδίου της ασθένειας μου. Χρειάζομαι πολλη δουλεια, εντατικά και συχνα. Η ταλαιπωρια απο τα αεροπορικά ταξίδια και η προσαρμογή κάθε τόσο, είναι σαν να κάνω δυο βήματα μπροστά - ενα πίσω. Γιαυτο και κατόπιν πολλής σκέψης, υπολογισμων και συζητήσεων αποφάσισα να μείνω εκει για 6 μήνες, με την ελπίδα ότι δουλεύοντας σταθερά και συνεχόμενα, θα αποδώσει η όλη θεραπεία.
 Το "ταξίδι" που ξεκινήσαμε όλοι μαζι πριν απο σχεδόν ένα χρόνο, πρέπει να ολοκληρώσει την πορεία του.
Δεν είμαι το μοναδικό άτομο που έχει πρόβλημα υγείας, το ξέρω καλα αυτο και μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε κάτι για ολους. Κάντε ο,τι μπορείτε, για όσους μπορείτε. Είναι ίσως το ελάχιστο πλέον που μπορει να μας/σας δώσει χαρα. Σ´εμενα πάντως σίγουρα δινει οχι μόνο χαρα και χαμόγελο, αλλα κυρίως ζωη!
Περιμένω και τη συμμετοχή για συνοδούς, καθώς υπάρχει ακόμα πιθανόν ένα κενό απο 20 Ιουνίου ως Σεπτέμβριο.
Ευχαριστω εκ των προτέρων για τη στήριξη και την αγάπη σας.


TΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:                                                                  ή PAYPAL (πανω δεξια)

IBAN: GR0601720310005031054086998
ΑΡ. ΛΟΓ/ΣΜΟΥ: 5031054086998
ΠΑΠΑΖΗΣΗ ΓΕΩΡΓΙΑ









----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Journey of Love - India’s last call

I know that the latest political developments are on everyone’s mind (and rightly so). Worry, insecurity, unemployment and many, many other stressful factors. Don’t for a minute think that because I don’t refer to them that they don’t interest me or don’t concern me. In fact they might even affect me more than others, if you think about it…right?

So I don’t want to beat around the bush, regardless of who is in power, whether summer is arriving, if there’s a full moon or what is or is not in fashion, I am still sick and I need you. I need you because 1 or 2 € may not be a significant amount but if several thousand people donate, it adds up to an amount that could save a life. My life! This is the last time. My final journey. My “last card” and it’s going to go well.

My first trip to the Nu Tech Clinic in New Delhi last August had good results which showed that there is hope, honestly! The second trip helped by getting some symptoms to stabilize but also showed how difficult and painful it is to be totally stabilized due to the advanced stage of my illness. I need a lot of work, often and intensely. The hassle of the plane trip and the adjustment period that follows, results in me taking one step back for every two steps forward so after a lot of thought, calculations and discussions I have decided to go and stay there for 6 months, in the hope that by working steadily and continuously the entire treatment will have the desired result.
I am not the only person in the world who has health problems I am well aware of that and I wish we could help everyone. Do what you can for as many as you can. It may be one of the few things left that can give us/you joy. I for one definitely know that not only will it give me joy and a smile, but it will give me life!!

I am also still waiting for your applications as companions as there is still a vacant period from the 20th June until September.

Thank you in advance for your love and support

PIREAUS BANK or PAYPAL (TOP RIGHT)
IBAN: GR0601720310005031054086998
Acc No: 5031054086998
PAPAZISI GEORGIA

Wednesday, May 2, 2012

Η Κλεψύδρα


Όσοι με διαβάζετε καιρο γνωρίζετε την ιστορία μου. Γνωρίζετε κι εμένα, απο τον τροπο που προσπαθω να επικοινωνήσω μαζι σας. Να μοιραστώ χαρα, γέλιο, αστεία, σοβαρά, φωτογραφίες, χαζομαρες, γκρίνια. Όπως όλοι μας στα social media. Και όπως πολλοι μας χαρακτηρίζουν ή το λέμε και μόνοι μας συχνα, ότι "δεν έχουμε ζωη". Χμμ...
Ξανασκεφτειτε το λίγο όσοι το λέτε με ευκολία, γιατι εγω όντως ΔΕΝ ΕΧΩ ΖΩΗ, έτσι όπως θα λαχταρουσα. Έτσι όπως είχα. Έτσι όπως ανθρώπινα θα θεωρούσα δεδομένη κάθε δράση σε αυτήν. Δεν μπορω να σηκωθω να χορεψω, να περπατησω, να έχω μια σχέση... Δεν μπορω να μιλήσω, να τρεξω, να κοιμηθω ήρεμα... Μα περισσότερο απ'ολα, δεν ξέρω αν όντως θα ΕΧΩ ΖΩΗ "μεθαύριο".
Αγαπω όμως κάθε της στιγμη, έτσι όπως αγαπάς τις αναμνήσεις κάποιου που εχασες. Όπως κάποιον που λατρευεις και δεν θες να χάσεις.
Και γιαυτο αγωνίζομαι. Γιαυτο είμαι κοντα σας. Γιατι χωρίς τη βοήθεια σας, εγω δε θα είχα δυνατότητα να ξαναγυρισω την κλεψυδρα, όταν θα έπεφτε και η τελευταία κουκιδα άμμου...  Τον περασμένο Ιούλιο.
Και τώρα, πάλι σας χρειάζομαι. Το "χωριό" μου, όπως λέγαμε και τότε.
Ο οργανισμός μου ανταποκρίνεται στη θεραπεία. Αλλα είναι αναγκαίο να πηγαίνω ξανά και ξανά, για ένα χρονικό διάστημα. Οπότε συμφωνήσαμε με την κλινικη στην Ινδία, να μείνω εκει για 6 μήνες, ώστε να συνεχιστεί η θεραπεία, αποφεύγοντας τα έξοδα και κυρίως την ταλαιπωρία των αλλεπάλληλων μετακινήσεων, που επιδρουσαν πολυ αρνητικά στην κατάσταση μου.
Έτσι λέω να το επιχειρησω. Να δουλέψω εντατικά ώστε το Δεκέμβριο να σας υποδεχθω στο πάρτυ μου όρθια. Και να χορέψουμε λίγο. Ε;
Περιμένω και συμμετοχές για συνοδούς όπως δήλωσα και στο προηγούμενο ποστ. Για ένα μήνα ή και παραπάνω, απο Ιούνιο μέχρι Δεκέμβριο. Στείλτε μου μήνυμα στο Facebook, για να δούμε λεπτομέρειες και να φτιαχτεί το πλάνο.
Επίσης, επειδη θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής απέναντι σας, ήρθε ο καιρός να σας πω και το εξής: Το καλοκαίρι μαζεύτηκε πολυ γρήγορα το απαιτούμενο ποσό. Η συνοδος μου, που τότε με είχε εντυπωσιάσει ο εθελοντισμός και η προσφορά της, καρπωθηκε μεγάλο χρηματικό πoσό ως "δανεικα", το οποιο μέχρι σήμερα και κατόπιν πολλών αναπαντητων μηνυμάτων μου, δεν μου έχει επιστραφεί. Παρότι δεν ευελπιστώ στην επιστροφή των χρημάτων πια, με βαραίνει να μην γνωρίζετε την αλήθεια. Εννέα μήνες ήταν υπέρ-αρκετός καιρός για να δώσω περιθώρια. Ειδικα εφόσον πρόκειται για χρήματα απαραίτητα για την θεραπεία μου. Όμως όπως ποτε δεν έχω αδικήσει άνθρωπο, έτσι δεν μπορουσα πλέον να νιώθω την αδικία εις βάρος μου και την κοροϊδία εις βάρος σας.*
Ο καθένας έχει την ζωή του. Θα κριθεί αργά ή γρήγορα και θα αγαπηθεί ή θα μισηθεί δικαίως η αδίκως.
Στο μυαλό μου πλέον δεν υπάρχει ουτε χώρος, ουτε χρόνος για αλλες σκεψεις, παρα μόνο μια εικόνα. Αυτή της κλεψύδρας..
Οι τελευταιοι κόκκοι άμμου πέφτουν...
Μπορεί το χέρι μου να μην έχει την δύναμη να την γυρίσει. Ξέρω όμως πως η Αγαπη σας μπορεί...

Με πολλη αγάπη και σεβασμό σε όσους με στηριζετε.
Τζωρτζια

                                                                                     Thank u Alex :-)

 Πάνω δεξια υπαρχει Donate button και ο νεος λογ/σμος, σε περιπτωση που θελετε να συνεισφερετε στον αγωνα μου.        


* Edit: Στις 7/5/2012 επεστραφη το μεγαλύτερο μέρος του χρωστουμενου ποσού.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
The Hourglass
 
Those of you who have been reading my blog for a while now know my story. You know me too through the means by which I try to communicate with you. Sharing joy, laughter, jokes, serious matters, photos, nutty stuff and my moaning. The way we all do through social media and many often label us as having “no life” something we even say ourselves...hmmm...
Those of you who state this so easily should think about it a while because I REALLY HAVE NO LIFE, not the way I yearned for, the way I had. The way in which I had taken everything to do with living for granted. I can’t get up and dance, walk, have a relationship……I can’t speak, run or sleep calmly….but most of all I don’t even know if I WILL HAVE A LIFE “tomorrow” !
 I love every moment though, the way that you love the memories of someone you have lost, like someone you adore and don’t want to lose.
That’s why I am fighting, why I am near you because without your help I wouldn’t have been able to turn over the hourglass when the last grain of sand fell through last July.
And now I need you again. My “village” as we used to say then.
My body is responding to treatment but I have to go, again and again, for a certain period of time. With that in mind I came to an agreement with the clinic in India to stay there for 6 months to continue my treatments while avoiding the expense and the hardship involved in traveling back and forth, which had a detrimental effect on my body.
So I decided to try it, to work intensively until December in order to be able to greet you standing up at my party and maybe even dance a little huh?
I am waiting for applications from people to accompany me as I mentioned in my previous post. For a month or more from June until December. Send me a message through Facebook to sort out the details and to make a plan.
One more thing, because I want to be completely honest with you, it is now time I revealed the following: The desired amount of money was raised very quickly last summer. My companion, who at that time had impressed me with her volunteering and her offer, used a large amount of the money as a “loan” which up to now, even after numerous messages, has not been returned. Even though I have given up on getting the money back at this point I feel that you have to know the truth. Nine months was more than enough leeway. As I have never been unfair to anyone I felt I had to tell you rather than carry the burden of this injustice which in a way would be tantamount to making a mockery of you.
We each have our own life, which will be judged sooner or later and will be loved or hated, justly or unjustly.
In my mind there is no room or time for any other thoughts except for one image. That of an hourglass and the last grains of sand are falling through.
My hand may not have the strength to turn it over but I know that Love can…..

Lots of love and respect to those who support me
Georgia